EKORAN
ISU KES DS AHMAD ZAHID HAMIDI –
NEGARA
AKAN AMAN SEKIRANYA PRINSIP DEMOKRASI ITU DIPATUHI
Malaysiakini bertarikh 23 Disember 2013 melaporkan
bahawa Mahkamah Persekutuan memerintahkan Mahkamah Tinggi mendengar semula
petisyen yang difailkan oleh PKR bagi kerusi parlimen Bagan Datoh.
Puncanya…….Hakim Mahkamah Tinggi Ipoh, Umi Kalthum Abdul Majid pada 15 Ogos
lalu memutuskan bahawa petisyen oleh Calon PKR Madhi Hassan gagal mematuhi
Peraturan 9 kaedah-kaedah Petisyen Pilihan Raya 1954. Peraturan itu menetapkan
nama peguam bagi pihak yang memfailkan petisyen perlu dinyatakan dalam dokumen
itu dan mahkamah tidak menerima sekiranya petisyen difailkan oleh firma-firma
undang-undang. Itu ‘ kata’ Umi Kalthum…
‘Kata’ panel lima orang hakim yang diketuai oleh TS
Raus Sharif pulak ialah bahawa sesiapa sahaja boleh memfailkan petisyen.
Dilihat dari kacamata ‘orang kampung’ lagi bodoh seperti aku ini tentulah
‘kecil’ benar isunya. Dan Mahkamah Persekutuan juga mengarahkan supaya
mendengar semula petisyen dari Lubuk Merbau sementara menolak rayuan oleh BN
bagi kerusi Lembah Pantai dan Batu. Semacam ada sesuatu yang tak kena pulak….
Timbulnya keadaan semacam ‘kucar-kacir’ di Malaysia
sekarang mungkin disebabkan kita tidak mengikuti lunas-lunas demokrasi dengan
betul. Mungkin….Ada tuduhan dan tohmahan yang mengatakan bahawa Badan Kehakiman
kita tidak telus dan tidak berlaku adil dalam kes-kes tertentu. Itu tuduhan dan
tohmahan. Cakap-cakap luar. Sembang kedai kopi. Aku tidak dapatlah membuktikan.
Cuma yang boleh aku katakakan disini ialah aku berpegang kepada kata-kata datuk
nenek kita dulu iaitu ‘sekiranya tidak ada angin tidak akan bergoyang pokok’.
Itu saja yang dapat aku pastikan.
Sekiranya sistem pemerintahan demokrasi itu
dipraktikkan dengan betul maka pastinya tiidak timbul keadaan yang agak ‘kucar
kacir’ itu. Sistem pemerintahan demokrasi bermula di Athens dalam zaman tamadun
Yunani yang diperkenalkan 3000 tahun dahulu dan digunakan sampailah zaman
sekarang dan diamalkan dihampir seluruh negara dunia. Maknanya dari segi
teorinya sistem ini amatlah sesuai dengan prinsip ketamadunan manusia.
Negara kita Malaysia juga mengamalkannya. mengamalkan
konsep pengasingan kuasa. Mengikut konsep pengasingan kuasa ini pula ia itu
kuasa pemerintahan dibahagikan kepada tiga cabang,
1.
Badan
Perundangan
2.
Badan
Pelaksana
3.
Badan
Kehakiman
Macam menyampaikan ceramah pulak….
Sebenarnya konsep pengasingan kuasa itu cukup molek
jika diamalkan sebenar-benarnya. Apa tidaknya. Badan Perundangan, itu ialah
Parlimen yang mana kita tahu bahawa ‘kerja’nya ialah membuat undang-undang.
Tugas pembuat undang-undang ( law
maker) ini adalah tanggungjawab wakil parlimen yang kita lantik melalui pilihan
raya.
Tugas ahli parlimen yang kita lantik itu adalah amat
penting. Mereka seharusnya terdiri dari individu yang cerdik yang boleh
mentafsirkan undang-undang yang hendak diluluskan di parlimen itu. Maknanya
mereka bukanlah setakat hadir di parlimen itu untuk tidur dan mendapat
elaun.Maknanya mereka hadir bukan untuk ‘bergaduh’, terpekik dan terlolong
sehinggakan menjadikan parlimen seolah-olah sebagai sebuah circus. Maknanya
mereka hadir di parlimen bukan untuk bergesel bahu dengan Menteri untuk melobi
kontrek untuk isteri dan anak-anak mereka. Bukan begitu…..
Tugas Badan Pelaksana pula ialah melaksanakan segala
undang-undang yang diluluskan oleh Parlimen. Menerajui Badan Pelaksana ialah
Perdana Menteri. Dan dikuti oleh Menteri-Menteri, Ketua-Ketua Setiausaha
Kementerian dan seterusnya sampailah ke peringkat pegawai bawahan. Matlamat
akhirnya ialah agar-agar undang-undang yang diluluskan di parlimen itu
dipraktikkan yang melibatkan rakyat biasa.
Badan Kehakiman pula ialah menentukan kesahihan
undang-undang yang dibuat oleh Badan Perundangan. Diketuai oleh Ketua Hakim
Negara. Sepatutnya bebas sebebasnya. Tidak ada siapa yang boleh ‘mengawal’
mereka. Tidak ada siapa yang boleh mengarahkan apa yang sepatutnya mereka
lakukan. Perdana Menteri pun tidak boleh campurtangan dalam urusan keputusan
yang mereka buat apatah lagi ‘orang lain’.
Seingat akulah keadaan Badan Kehakiman yang begitu
kuat dan bebas ialah pada zaman pentadbiran bila mana Tun Sufian menjadi Ketua
Hakim Negara dan Tunku Abdul Rahman menjadi Perdana Menteri. Mungkin disebabkan oleh latar belakang
kedua-dua tokoh ini sebagai pengamal undang-undang yang menyebabkan tidak ada
campurtangan dalam urusan antara satu cabang dengan yang lain. Mungkin pada
zaman selepas itu begitu juga keadaannya.
Kesimpulan yang hendak aku sampaikan ialah supaya
urusan Badan Kehakiman tidak ‘diganggu’ oleh ‘orang luar’. Maknanya Badan
Perundangan ‘menjalankan’ kerja ‘dia’ dan Badan Pelaksana pula menjalankan
tugas masing-masing. ‘Jangan duk kacau daun’ kata orang Utara. Dengan demikian
barulah sistem pemerintahan demokrasi di negara ini dapat berfungsi dengan betul.
Rakyat mengharapkan sangat negara ini ditadbirkan
dalam suasana yang betul-betul beradab sopan.
abuhassanadam
24 Disember 2013
No comments:
Post a Comment