KABINET DS NAJIB – ASASNYA BERUNDING
Ak
tak dapat nak fikir bagaimanalah agaknya DS Najib hendak memecahkan masalah
pelantikan ahli kabinetnya. Bukan kecil masalah yang dihadapinya. Kekurangan MP
yang berkaliber dari kalangan UMNO adalah antara ‘constrain’ yang dihadapinya. Kebanyakannya
pada pemerhatian aku hanya ‘ jaguh kampung’. Sebelum ini ada juga tokoh seperti Saifuddin
Abdullah. Sudah tidak terpilih pulak. Cuma yang boleh diharap yang tinggal
ialah Khairi Jamaluddin dan Abdul Rahman Dahlan. Orang muda yang boleh diharap.
Yang lain-lain tu boleh juga. Boleh la…………..
Jadi
DS Najib pasti menghadapi satu masalah berat untuk melantik anggota kabinetnya.
Harapkan MCA sudah tinggal berapat ‘kerat’ saja yang tinggal. Begitu juga
Gerakan. Harapkan MIC takut ‘condong bawa rebah’ pulak. Aku tak dapat hendak
membayangkan ‘kesusahan’ yang dihadapi oleh DS Najib. Cuma yang aku boleh
fikirkan ialah DS Najib kena berunding dengan pihak pembangkang. Kena ‘duduk
bersila atas tikar mengkuang’ ( macam orang kampung yang selalu buat ) dengan
DS Anwar, DS Haji Hadi, Saudara Lim Kit Siang dan berbincang dari hati ke hati
bagaimana hendak menyelesaikan masalah yang rumit ini.
Ramai
orang tak sedar bahawa rundingan adalah pasak dan sendi kejayaan negara kita.
Negara kita maju dan berjaya sampai kini sedikit sebanyak disebabkan rakyat
kita mengamalkan rundingan, bertolak ansur dan berpakat. Orang sekarang kata
bermusyuarat. Meeting. Tetapi aku lebih suka menggunakan perkataan berunding
daripada bermusyarat. Bagi aku ‘berunding’ adalah perkataan yang agak rapat
dengan budaya orang Malaysia. Bagi aku juga apabila disebut berunding,
menampakkan satu suasana yang agak tidak formal tetapi hasilnya amat berkesan.
Orang
Melayu zaman dahulu banyak menyelesaikan masalahnya secara berunding. Apatah
lagi pada ketika itu tidak ada undang-undang untuk dirujuk. Tidak ada pula
mahkamah untuk mengadilkan sesuatu kes. Tidak ada pula balai polis tempat mengadu.
Dan tidak ada peguam yang boleh menolong untuk memenangi sesuatu kes. Senjata
yang ada untuk menyelesaikan sesuatu masalah ialah dengan berunding dan
berpakat.
Seekor
kerbau telah memasuki sawah padi dan merosakkan tanaman padi. Orang Melayu
tradisional mempunyai dua cara menyelesaikan masalah berkenaan. Cara yang
pertama ialah dengan cara tuan punya sawah pergi ‘menyerang’ tuan kunya kerbau
dengan membawa parang atau pun cara yang kedua ialah dengan cara berunding.
Kebiasaanya, cara yang pertama amat jarang digunakan. Yang selalu dipakai ialah
dengan cara berunding. Berpakat. Tolak ansur. Menggunakan ‘orang tengah’ yang
biasanya orang yang dihormati di kampung berkenaan. Tok Penghulu, atau pun
pawang.
AMOK
atau RUNNING AMOK adalah perkataan Melayu yang digunakan oleh Oxford Dictionary
yang menggambarkan suasana seperti satu pergaduhan, kekacauan. Orang Melayu
akan mengamuk apabila proses rundingan telah mencapai jalan buntu. Sudah tidak
boleh berpakat. Orang Melayu mengamuk apabila mereka sudah hilang akal. ‘Come
what may’. Apa nak jadi-jadi lah……Itu sikap orang Melayu apabila mengamuk.
Namun
orang Melayu banyak berunding dan berpakat untuk menyelesaikan sesuatu masalah.
Sejarah telah menunjukkan bahawa orang Melayu sentiasa di pihak yang rugi
apabila di meja perundingan. Banyak negeri-negeri Melayu terlepas ke tangan
British berpunca daripada rundingan yang berat sebelah. Perasaan tolak ansur
orang Melayu terlalu tinggi yang menyebabkan pihak lain sentiasa mengambil
kesempatan. Sebaliknya jika sesuatu perkara dipaksakan kepada mereka, maka akan
buruklah padanya.
Banyak
perkara-perkara rumit yang boleh dirujuk yang boleh diselesaikan melalui
rundingan dan bukan secara paksaan.
·
James W.W. Birsh dibunuh oleh rakyat negeri
Perak kerana cuba memaksakan undang-undang British ke atas rakyat negeri itu
tanpa melalui rundingan dan berpakat.
Berbanding dengan Hugh Low kemudiannya yang menjalankan pentadbirannya secara
lembut dan berdiplomasi dan mementingkan rundingan dan berpakat.
·
Orang Melayu menentang habis-habisan Malayan
Union pada tahun 1946 kerana, pengenalannya tidak melalui rundingan. Tidak
berpakat. Sir Harold Mac Micahel bertindak secara samseng mengugut Raja Melayu
supaya menyetujui Malayan Union. Mac Michael tidak tahu ‘penangan’ orang Melayu
sehinggalah dia sendiri belajar dari pengalaman itu. Barulah beliau faham
agaknya bahawa rundingan dan berpakat adalah sesuatu yang mesti untuk mencari
penyelesaian apabila berhadapan dengan orang Melayu.
·
Masalah Jus Soli yang berkaitan dengan
kerakyatan adalah merupakan perkara yang cukup rumit. Orang Melayu menentang
secara habis-habisan pengenalan Jus soli ia itu memberi kerakyatan secara
longgar kepada orang bukan Melayu ( terutamanya Cina dan India). Tidak mudah
memujuk orang Melayu supaya menerima kaum Cina dan India ( khususnya) menjadi
rakyat Tanah Melayu. Tidak mudah. Namun begitu disebabkan adanya rundingan
antara pihak-pihak yang terlibat maka telah dapat diselesaikan dengan jayanya.
Raja-raja Melayu telah enerima kerakyatan jus soli dengan syarat orang bukan
Melayu mengiktiraf kedudukan istemewa orang Melayu dalam Perlembagaan
Persekutuan Tanah Melayu.
Aku
terfikir sejenak. Aku bayangkan sedangkan keadaan masalah kerakyatan jus soli
yang begitu rumit pun dapat diselesaikan oleh pemimpin-pemimpin terdahulu,
apakah isu yang berada di hadapan kita sekarang terlalu sukar untuk
diselesaikan? Cuma aku rasa ia memerlukan keikhlasan, pengorbanan, ‘empathy’,
dan bersedia menganjakan paradigma.Kedua-dua pihak. BN-UMNO dan Pakatan Rakyat.
Perlu berpakat dan berunding.
Mungkin
sudah berlaku pun rundingan antara DS Najib dengan DS Anwar Ibrahim, Haji Hadi,
Lim Kit Siang, secara senyap-senyap. Secara rahsia. Kita rakyat biasa yang
tidak tahu mengenai rundingan-rundingan yang telah mereka jalankan. Tentunya
mereka lebih peka daripada kita tentang keadaan negara kini. Cuma yang
diharapkan segala keputusan yang dicapai dapat memuaskan hati majoriti rakyat
Malaysia. Tentunya agak mustahil untuk memuaskan hati semua orang.
Keputusan
PRU 13 seharusnya dijadikan panduan ia itu tentang undi popular rakyat Malaysia
yang memihak pada Pakatan Rakyat walaupun dari segi pembahagian kerusi memihak
kepada BN-UMNO.
Abuhassanadam
11
Mei 2013
Berikut adalah pandangan saya berkenaan Joint Government yang saya utarakan dalam ruangan komen di Yahoo. Harap dapat beri input/komen terhadap pandangan itu (nota: alamat email saya hanafiahbaharuddin@yahoo.com):
ReplyDeleteI am not agree if DAP joins BN but i do agree if BN and PR co-operate to form the future government. This is because after GE13, BN has a difficulty to form the solid government since they lack of Chinese support. So, the best way is to form the Join Government between BN and PR to serve the RAKYAT for another 5 years. This means some ministers will be handled by BN and some will be handled by PR. For example, Dato' Najib will be a PM, Muyhiddin will be TPM1 and Anwar will be TMP2. Same goes to minister i.e. Minister A will be handled by BN, minister B will be handled by PR and so on. By this way, there is no firm opposition in the parliament but all of them can still discuss and debate for every fact/item/pgm that they want to implement for RAKYAT. I believe this Join Government will resolve a lot of problems such as balancing news in the electronic media/newspaper, no protest rally on GE13 results, no pressure for Dato’ Najib to resign, no corruption since PR will monitor BN and BN will monitor PR, all states will be developed simultaneously, RAKYAT will be more co-operate between BN and PR (live in harmony country), etc. As for the manifesto, both BN and PR need to discuss and come out the solid manifesto for RAKYAT. Those that good for RAKYAT can count- in but those that less benefit to RAKYAT can temporary hold them.